Ahmet Arif'in Leyla'sı bile değildim ben o sene.
Okunmuyordu mektupların senin,
Ha, yazmıyordun zaten-o ayrı.
Belki okuma yazma bile bilmiyorduk.
Ama kalemin kılıçtan keskindi,
Kanlar akıyordu dudaklarımdan sen konuştukça.
Bazen saatlerce denizde oturuyorduk yüzmeden,
Bardaklar dolusu balıklar geçiyordu içimizden.
Rakı balık yapmak ise,
Sadece sana mahsustu.
Kırıp kırıp bardaklarımızı,
Kendinden geçmenin bini bir para.
Gitmese mi idik Doğu'ya?
Güneş Doğu'dan doğmuyor mu?
Batıralım günü bardak kırmadan,
Ölmesin balıklar denizler dolusu.
İçelim Hasankeyf'i üç yudumda,
Dördüncüsü keyiften olsun.
No comments:
Post a Comment