Friday 4 July 2014

Afaki

Mesela benim arp çalmam,
Senin ıslığını tutabilmen gibi bir şey.
Bir de tren yolları boyunca başımı cama yaslamam diyorsun!

...

Ben küçük bir şehirde mor devletler kuruyorum,
Sen bana umursamazca Venüs'ten bahsediyorsun.

...

Ki Venüs Zühre idiyse eğer,
Ben de bir o kadar kadınım ve bir o kadar kırmızı.

...

Başka kimin var senden bu kadar uzak ve sana bu kadar yakın?
Başka kimin var senin için çarpan kapıları?

...

Dururkalkardururkalkar arada gelen sıra sıra giden küfürleri ağzımın,
Ve uyumazlar aklımın yatağında hiç duyduğumda seslerini bile.

...

Bugünlerde çok ağladığımı söylüyorlar,
Aslında ağladıklarım güneşsizliğin sarartıları.
Bir kuş geliyor,
İçimi delip geçiyor,
Bense kanatsızlıktan muzdarip.

...


Şimdi desem ki ah bu kez öleyazdırdı beni bu son yağmurlar,
Yine de kırar mısın şemsiyelerini tüm seyyar satıcıların?

...

Birden bakıyorum gökyüzüne buradan,
Mavi.
Bir de seninle bakıyordumsa,
Daha mavi.

Tuesday 1 July 2014

Ademoğlu

Sıradan bir otobüs durağı günü.
Sıradan bir yolcu.
Yolcu bir ademoğlu.
Yolcu bir baba-ademoğlu.
Diyelim ki içi çıtkırıldım, dışı hayhuy,
Diyelim ki içi delişmen, dışı tüysiklet.

Elindeki ücretsiz biniş kartını evirip çeviriyor durmadan,
Durakta, durmadan,
Çeviriyor durmadan.

Otobüsün gelmesine ramak kala,
Çorabından mendilini çıkarıp,
Terlemiş ensesine koyuyor,
Küçükken terli sırtına havlu koyan anacığını anımsıyor.

Durak kalabalık.
Baba-ademoğlu ayakta.
Gençler ellerinde sigara,
Beis görmeksizin oturuyor.

Derken bir uğultu bir telaş,
Geçip gidiyor seksen model otobüs.
Baba-ademoğlu sunturlu bir küfür savursa da,
Şoför duymaya kani mi?

Çil yavrusu gibi dağılıyor insanlar.
Belli ki başka bir yolunu bulacaklar.
Baba-ademoğlu hala durakta,
Elinde ücretsiz biniş kartı,
Evirip çeviriyor durmadan,
Durakta, durmadan,
Çeviriyor durmadan.
Bir sonraki otobüs yirmi dakika sonra.
Eskiden olsa yürürdü baba-ademoğlu.
Ama o meşum iş kazası olalı,
Sakat kaldı, biçare.
Emekli oldu malulen,
Nefes alıyor asgari ücrete tabii,
Ha bir de biniş kartı var-ücretsiz verilen.

Baba-ademoğlu memnun halinden,
Basmasa da ayağı,yaşayıp gidiyor.
İçinde büyükçe bir minnet silsilesi,
Patronuna her daim dua ediyor.