Gökyüzündeki gemileri görebilmek adına,
Kambur oturmuyorum artık tekli koltuğumda.
Ve kafam güzelleşmiyor nicedir,
İçimi ve dışımı çiçeklerle çocuklarla dolduruyorum:
Kusmak üzereyim.
Cebimde her daim bir avuç susamın ve bir kalemin olması,
Bir parça beleş deniz bulma konusundaki ısrarımdan değil de nedir?
Ölmeyeyim istiyorum bu kez velhasıl,
Geceleri yatmadan evvel bir saniyelik danslar edeyazıyorum:
Kusmak üzereyim.
Böyle havalarda, böyle bir ruhla yaşamak,
Bi zatihi kahve telvesi idiyse de ,
Üstesinden gelinmeyecek bir şey değil diyor birileri.
Kalbimden geçenleri bir bir yutuyorum:
Kusmak üzereyim.
Ben yürüdükçe geri geri gidiyor adımlarım-kendi evimde.
Bu saatten sonra gideceğim tek yer dünyasız bir uzay.
Uzatma n'olur! Geceleri dışarı çıkanlar evlerinde uyumazlar!
Gelmediklerinde senin, ben yastıksız uyuyorum:
Kusmak üzereyim.
