Kirpik

Gözlerimden nehirler akarken saksı diplerine,

Çiçek yetiştiriyorum parmak aralarımda.

Parmak aralarım ‘benim’.

Parmak aralarım sadece bana ait.

Parmak aralarım, arka bahçesidir Türkçe'si kıt gecelerimin.

Sen bile bilmezsin ben neler neler söylerim parmak aralarımın kulaklarına.

İnanmazsan tut elimi dinle,

Fısıldarım ben parmaklarıma.

Parmaklarım tıkır tıkır.

Parmaklarım uzanıp da yakalayabildiği güzelliklerin hayaliyle tutunur hep zamanın saçlarına.

Zamanın saçları kumral.

Zamanın gözleri ela.

Zaman güzelliğinin farkında olan bir küçük kadıncık.

Sararmış sol göz bebeğimden akan iki damla yaşla ‘dur’ diyorum,

Acemice dudak büküyor kadıncığım,

Kan ter içinde koşuyor,

Bir ömrü iki kirpik arasında geçiyor.

Ondandır yaşlanırken kirpiklerimdeki nehirler,

Ve ondandır ‘yaş’landıkça kirpiklerimdeki nehirler.