Insomnia

Somatik zamanlarımda çaldın kapımı sen,
Tam da sanrısal sancılarla kıvranırken göz bebeklerim.
Ağlıyordum işin garibi,
Ağlamıyorken bile,
Dogmatik rüzgarların senin
Yapraklarımı bile kıpırdatmamalardayken.

Anormallik nedir diye sormuştun bana,
Çay yerine şekerli su içerken tenhalarımda.
'Çay kırmızı!' demiştin bağırarak,
'Hayır çay olmaz!' 'Çay önce yeşil sonra kırmızı.'
'Ama gözlerin hep yeşil!'

Yeşil kalalım.

Yeşile obsesif geçti sonra yıllarımız,
Sevdik canını,sarıp sarmaladık yosunlara.
Yosunlarımız ki gökyüzünden bakıyor bize; baş-aşağıya.
Tutuyoruz uzanıp.
Gökyüzümüze hapsediyoruz.

Gökyüzü yeşil,
Gözlerimiz yosun,
Gözlerimiz çay,
Gökyüzü gözlerimiz.

Ağlamıyorum işin garibi,
Ağlıyorken bile,
Dogmatik rüzgarların senin
Yapraklarımı aç biilaç bırakmalardayken.