Kemal

“Saçma sapan” kelimesinden arakladığın sapanla vurduğun kuşlar,

Ölmüyor,

Şaşırmaktasın.

“Can eriği”nin kalbi atmaz,

Çek kulağını,

Duyulmaz,

Kendini kandırmaktasın.

Anne eşarbıyla yaptığın elbisen küçülmez sanırken,

Bir tezatla

Zamanını işine satmaktasın.

İlla tanıyorsundur adı “Yasemin” birini.

Adı çiçek,

İçi çiçek,

Yüzü çiçek bozuğu.

Yaseminler severdi seni, yaş yedi kuru simide talim,

Gittiler sen büyürken,

Giderler.

Arama işteş fiillerde sonsuzluğu.

Üç boyutlu bu dünyada büyümek zor derdi bizden birisi.

Doğmak üç,

Ölmek üç,

Çay içmek üç,

Büyümek dört belki.

Büyüyor ellerin günden güne,

Selam çakıp erişilen kemallere.

Büyüdükçe artmaktasın,

Anneni özlemek üç derken,

Ebedi yalnızlaşmaktasın.