Ben yine ben

Sulara gömdüğüm tavşan uykularımın üstünden gemiler geçiyor,

Uyanıyorum.

Ki her yaz olurdu böyle şeyler,

Alışkındım.

Aşık atardım karanlıklarla,

Ve dahi uykusuzluklarla.

Şimdi ufacık bir dalga vursa,

Gözlerim mor,

Gözlerimde çiçek açmış erik ağaçları.

Böyle gitmez bu!

Böyle gider ya da ta Merih’e!

Kulp takmasam iğde kokan gecelere,

Bir bakarsın,

Kıyılarım sütliman,

Kıyılarımda yarım kalmış martı çığlıkları.

Şimdi ben,

Eski kafalı bir kadın,

Yaz sarhoşu ben,

Ben düşünmekten yorgun.

Yelken açarım gömüldüğüm sulara her haziran

Dümenim koşar martılara

Dümenimde eskimiş mayıs kırıkları.

Desem ki ah ben yine,

Bilmediklerimin gevezesi,

Bildiklerimin yoksunuyum!

Biraz güneş,

Biraz tuz,

Biraz kum olsa da biraz,

Eylüllerim ağlar kasımlara,

Eylüllerimde yarım kalmış nisan yağmurları.

Eylüllerimde yarım kalan nisan sarhoşlukları.